Sahne 1: Camille Claudel 1915

Film: Camille Claudel 1915

Sahne: 50' 09''

Camille içeri girdi, iki delinin rahibe eşliğinde bir sahne için prova aldıklarını gördü ve oturdu. Başta hafifçe sırıtsa da sesi duyulacak kadar kıkırdamaya başladı. Sonra bir anda gülmesi kesildi ve tüm feri yüzünden süzüldü, çehresi içine hapsedildiği tımarhanenin beton duvarları kadar kaskatı kesildi. Ve yavaşça hüzünlenmeye, ağlamaya başladı. Neden ağlıyordu peki, prova alınan oyunda "Neden kandırdın beni?" denmesi mi ona bir şeyler hatırlatmıştı, yoksa içinde bulunduğu bu korkunç şeyden bir an bile hoşnut olmuş olma ihtimalinin onda yarattığı çaresizlik miydi onu ağlatan? Bunun hiçbir bir önemi yoktu. Tek gerçek ise, Camille'in ağlaması tüm sertliğiyle geçmişin ve şimdinin acısını yüzünde taşıyordu. Belki de sinema buydu, bu belirsizlik, bu hissiyat...

Kaya Alp Tütüncü